haaropzolder.reismee.nl

Byron Bay en Stradbroke

Goed, nadat ik gisteren mijn verhaal in het digitale universum zag verdwijnen, begin ik maar opnieuw.

1 dec 09 zijn we dus op weg gegaan naar Byron Bay, met eerst een tussenstop in Tweed heads.

Het was allemaal wat onwennig nog zo op de Pacific Highway, keep left- keep left-keep left, als een mantra zit het in je hoofd.

Dus na niet al te lange tijd gestopt op Camping Tweedhead Resort of zoiets. We werden ontvangen door een alleraardigste receptioniste (wat is dat toch een leuk beroep! ;) die ons een mooie plek aan de rivier toewees. En daar werden we weer verwelkomd door een statige pelikaan.

Knap om met zo`n reusachtige snavel je nek zo keurig overeind te kunnen houden!

Anyway, na een wandeling kwamen we aan bij een jachthaventje en hebben daar een hele tijd vertoefd bij de Ivory Tavern, een luxe tent met lounche banken, kussens en uitzicht op het water.

Het werd ineens fris, en nu snap ik het wanneer Ozzies zeggen dat het ' freezing cold' is wanneer je naar een temperatuur zakt van om en nabij de 23 graden. Ook wij hadden kippenvel. Het regende ook nog wat, maar dat mocht geen naam hebben. Dit in tegenstelling tot de dag daarvoor, toen was er storm en regen in dat gebied. Dat was nu op weg naar Brisbane.

Volgende dag op weg naar Byron bay, wat ons werd afgeraden door de receptioniste (soms bemoeien ze zich overal mee! ;) )omdat daar massaal schooljongeren zouden zitten. het is hier namelijk zomervakantie tot ergens midden januari.

We zijn natuurlijk wel gegaan en het was prachtig! We zaten op camping Glen Villas (Tiny: centrum door en aan het eind rechtsaf,:) ' no schoolies allowed' dus dat scheelde een hoop nachtelijke herrie, schoner sanitair en kots op de paden!

Kreunend kwam de bus op zijn plek, hij is wat bejaard namelijk, en ook nog oudjes erin dus dan weet je `t wel! Eerst nog wat lekkere dingetjes gekocht, flesje wijn, biertje, kaasje, en daar zaten we.

Daarna op naar het mekka van de jeugd, het centrum. Leuk! Inderdaad was er een zwerm jongeren met een blik van: wij weten precies hoe het leven in elkaar zit. Of een troebele blik: teveel van alles ingenomen. Maar leuk om te observeren.

Fantastische sushi gegeten. Met de Israelische eigenaar nog even staan praten, hij woont al 30 jaar in Oz. Leuk trouwens hoe men hier de tijd neemt voor een gesprek. Oprecht geinteresseerd in waar je vandaan komt en zo. No hurry, kunnen wij nog wat van leren!

Dag 2 Byron bay: wandeling naar de Vuurtoren. Machtig mooie uitzichten over de kust, rotsen, blauwe lucht, wat witte wolken, machtig! Was wel pittig, veel klimwerk, maar aan het eind van de tocht wachtte een heerlijk ijsje met macadamia nuts.

Macadamia is de overheerlijke noot die hier massaal groeit en dus overal wordt ingestopt. Muffins, ijs, koekjes, enz.enz. Verrukkelijk.

Om een lang verhaal wat in te korten, dag 3: weer terug naar Brisbane, wasje gedaan, en de dag daarop (zaterdag 5 dec) op weg naar Stradbroke Island, en daar hadden we een werkelijk fantastisch lang weekend met elkaar, maar daarover later meer, want nu gaan we eerst ontbijten en dan op weg naar het noorden, Yvo gaat een paar dagen mee om vervolgens naar Agnes Water te liften.

Dus Stradbroke wordt vervolgd! (dit verhaal is dus: Byron bay en Stradbroke, maar dan zonder Stradbroke, :-) )

byebye!

Week 2 on the way!

Dank voor de lieve reacties tot nu toe!

De eerste koala heb ik gespot. In het wild, niet in een koalapark!
Altijd weer een sensatie om ze te zien, en dat terwijl ze niets uitvoeren.
Eten ja, eucalyptusbladeren eten ze bijna de hele dag.
Daar worden ze stoned van, dus hangen ze in een boom in een -voor ons- ongemakkelijke houding en slapen een gat in de dag.
Niet bewegen schijnt voor koala`s geen probleem te zijn. Maar ze zien er zo schattig uit, niet normaal gewoon.
Hopelijk zijn ze er over 30 jaar ook nog. Het gaat namelijk erg slecht met de populatie. (tja, moeten ze zelf ook maar eens aktie ondernemen he...)

Anyway, we hebben in de eerste week al veel gedaan. Met de jetlag viel het voor mij erg mee, amper wat van gemerkt eigenlijk.
Joop had meer last, maar is nu ook echt geland.

Het eten in Cleveland was Indiaas en heel erg lekker. Ook wel bijzonder zo, we hadden namelijk niets gezegd over de reden van ons etentje.
Dus iedereen werd verrast op de avond zelf.

Dag later ging Joop met zijn zonen naar Fingal Head voor een vis- en kampeerweekend. Vissen aan zee tijdens zonsopgang en zo.
Was natuurlijk kicken zo met elkaar. (uhm, beetje weinig gevangen)

Zondagmorgen om 4 uur waren we op en om 5 uur met een gehuurde 4wd op weg naar Lamington National Park.
2 uur rijden, en een uur heb je ongeveer nodig om bocht na bocht de berg op te klimmen, vallende stenen op de weg, koeien, of een tegenliggerdie denkt dat de wereld van hem is en de berg als circuit gebruikt.
Om 8 uur begonnen we aan een bushwalk van ongeveer 13 km.
Onderweg naar het regenwoud zagen we nog een paar walabees (klein soort kangaroe), 2 jongen kameeltjes, mooie vogels, dus onze dag begon goed!
Het was behoorlijk heet, dus na 2 uur zweten zijn wij terug gegaan, weer 2 uur. Behoorlijk pittig mag ik wel zeggen.
Wat is een glas koud drinken
dan verrukkelijk als je eenmaal weer terug bent bij het beginpunt.
Maar het was het waard.

Vandaag een rustdag voor de spieren en morgen gaan we met z`n 2-en op pad met de bus van Emiel en Claire. Helemaal ingericht als
kampeerbus dus helemaal goed.
Zelf hebben ze daarin bijna een half jaar gereisd, dus voor ons een mooie ervaring om te weten te komen hoe dat dan ging :)
De bedoeling is Byron Bay, of Tweed Heads, of wat we ook maar tegenkomen en leuk vinden.

Over 4 dagen gaan we weer gezamenlijk naar Stradbroke Island, en daarna gaan wij richting Noosa Heads, Bundaberg en verder zien we wel.
Dus voorlopig even geen internet!


See you later!



Met je blote voeten in de rode aarde.

Prima reis gehad, lang maar 'smooth' om het zo maar te zeggen. Zelfs zo smooth dat we een half uur eerder geland zijn in Bne, en als een speerdoor de douane mochten.

Alle drop, kruidenthee, crackers hebben ze over het hoofd gezien.Nou ja, behalve in Hongkong Joop zijn fles Glenfiddich whisky. Mee gesjouwd vanaf Schiphol(sealed), diverse malen door de douane heen zonder problemen,en in Hongkong bij de gate naar Brisbanehalen ze hem eruit!?

Joop boos, kon meteen meekomen om het ' uitgelegd' te krijgen.Eieren voor je geld kiezen heet het vervolgens, dimmen dus en accepteren dat je alleen 2 lege whiskyglazen over hebt.A bloody shame vindt hij. :)

Ja Joop, sommige douane beambten drinken nu eenmaal ook graag een goed glas met kerstmis....

Anyway, omdat we dus zo vroeg door de douane waren was er nog niemand om ons op te halen. Raar, er was zowiezo bijna geen kip op dat vliegveld.
We zijn buiten op een bankje onder een palmboom gaan zitten (Het was op dat moment 25 graden, heerlijk!)
hebben even bij zitten komen van de reis en toch ook een beetjevan de spanning.

Boven Maleisie kwamen we in zwaar weer terecht, (volgens captain Gordon Ramsey ....)maar het bleef bij een beetje trillen en schudden.
Ik heb heerlijk muziek zitten luisteren, ogen dicht want door de airco kan ik toch bijna niet uit mijn ogen kijken.
Kon ik ook een beetje zitten swingen, wat de bloedsomloop meteen ten goede kwam.
Van AMS naar HONGKONG zat ik naast een Canadees met een paardenstaart, die at geen vliegtuigvoer maar had de heerlijkste olijven, noten, dadels, en gedroogde boerenkool(!) mee. Ook zelfgemaakte crackers, niet gebakken maar de-hydrated.
Hij was zo`n rawfood freak, pianostemmer en muzikant, en deelde zijn buit met ons.
We hebben een boom opgezet (handig als je vliegt, een boom opzetten geeft je meteen een groen gevoel, prima om je schuldgevoel t.o.v moeder aarde te doen verdwijnen...)
over hoe de zorg voor het hongerlijdende deel van de wereldbevolking teniet gedaan wordt omdat multinationals bepalen hoe de voedselketen verloopt.
Het westen moet veel hebben want daar zit het geld, en de uitgeholde maagjes bekijken het maar want daar valt toch geen cent aan te verdienen.
' It`s evil' aldus de Canadees, die zelf voor 1 dag Hongkong aandeed....
Hij gebruikte geen dierlijke produkten maar er zat toch echt wel wat boter op zijn hoofd...maar hij hadook gelijk.

Enfin, daar kwamen ze aan hoor, Emiel, Claire en Yvo, blootsvoets en blij, net als wij :)
En dan besef je ineens dat 2 1/2 jaar elkaar niet te hebben gezien wegvalt, en je pakt de draad op alsofje vorige week nog samen gegeten hebt.
Yvo is de vrijbuiter, easy going, big smile en vol nieuwe reisplannen.
Emiel & Claire werken aan hun toekomst, een huis, een eigen moestuin, en hond Jack.

juist ja, een soort van huisje boompje beestje :)

update: woensdag 25 nov, we hebben het gevoel of we er al langer zijn dan een paar dagen.
Gisteren in de City of Brisbane geluncht (Sushi Delight) met Claire (Emiel en Yvo waren samen aan het werk)
Grappig om hen samen te zien trouwens hier in Australie. 2 mad men in Oz.
Ik heb nog gevraagd of mensen hier denken dat er wel normale mensen in Nederland wonen.:)
Als antwoord werd er wat gelachen, wat dus nee betekent volgens mij haha.
Verder naar de haven van Manly geweest waar Joop weer tot leven kwam. Hij at de beste hamburger ooit, rook de zee, zag de zeilen, en zei dat het goed was. :)

update 2:
donderdag 26 nov.
Coochie Mudlo Island bezocht, foto`s komen later.
En vanavond in Cleveland uit eten met de hele groep.
We zijn namelijk 35 jaar getrouwd vandaag!
Bizar was vanmiddag dat we in de bus zaten en onderweg stapte Yvo ook in met zijnvriend David, inmiddels ook naar Brisbane gelift.
Dan ontmoet je dus je eigen zoon ergens in een bus in Australie...whahaha.

Zo, dit is het even voor nu.
Iedereen nog wakker? ;)
hoigh foive!






Dichtbij en toch ver heen

Liggen op een matje, kussentje onder mijn hoofd, dekentje binnen handbereik.

Hoofd leeg.

Tibet, Nepal, India, Madagaskar, Thailand, Australie, Nederland.

Luisteren naar de geluiden van het regenwoud, het kwaken van een kikker, in de verte het doffe geluid van een trommel..en nog één en nog één.

Dichterbij. Luider...

Golven in de branding, wegdromen onderhoge bomen, zonlicht door de bladeren.

Dansende halfapen op je pad...

Inlandse muziekinstrumenten komen en gaan, meeslepend geruis van de wind,

Opgetild worden door de geluiden van singing bowls, oceandrums, de kracht van de gong.

Een klankreis.

Warm aanbevolen.

zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz

Voorpret 2

Yeah, nog slechts 4 weken te gaan, en dan vliegt Cathay Pacific ons naar Brisbane. Ja, Australië dus.

Nee, geen spectaculaire sabbatical, geef ik toe, maar dus wel even een deel van de Hollandse winter omdopen in tropische cocktails, strandzand in de kerstmuts en BBQ-en met kerst tussen de kangoeroes en niet te vergeten onze erfgenamen....(dat denken ze..haha)

Perfecte vertrektijd om 13.05 uur. Normale nachtrust (hmja, misschien dat de adrenaline roet in het slaapzand strooit) geen gejakker in het donker, en net kort genoeg wachttijd om je niet te gaan vervelen.

Na pakweg 12 vlieguren doorgeworsteld te hebben,eerst nog even Hongkong (airport) aandoen, 5 uur tussenstop is net goed voor een massage, een dutje, rondjes lopen, sushi eten, en natuurlijk het één en ander kopen!

Waar ik tegenop zie is het gebrek aan slaap. Toch maar een lorazepam scoren denk ik...en/of melatonine. Iemand ervaring mee?

Dan door naar BNE, alwaar we na 8 uur opnieuw 'the united family' worden!

Lekker laat in de avond arriveren, betekent misschien minder brak de volgende morgen = slaap

Iedereen is hier de zomergarderobe aan het opruimen, ik leg lekker alles opzij om mee te nemen.

Slippertjes, hemdjes, badpakje, zonnefactor 30, nog een paar slippers, camera, zonneklep etc.

(en mijn nieuwe camoupants!)

Oz, here we come!

Zeilen in Griekenland

Alweer een week thuis. Terug in de gekte van ons werkzame leven...`t moet weer.

Terug naar 23 mei.

s`nachts om 3 uur op weg naar Schiphol, zo`n tijdstip waarvan je denkt dat je de enige 4 bent die in moeten checken. Dus niet..

Dikke rijen, en dan moet het hoogseizoen nog beginnen. Waart hier het economische-crisis-spook niet langer rond dan?

Om een lang verhaal kort te maken...aangekomen in Preveza (spreek uit met klemtoon op 1e lettergreep) voelt het letterlijk als een warme deken. Het maakt het vroege vertrek meer dan goed.

Dan op weg naar Sunny Sailing in de haven van Lefkas.

Onze zeilboot blijkt de Sunny Delight, een Bavaria (what else?) 42 ft, en was delicious.

Alle luxe aan boord ,- leuke tegenstelling: het gebruikte wc-papier bewaren in een zakje...van afval scheiden is geen sprake, maar wc-papier mag never nooit door het gaatje meespoelen! Moet je dan eens opletten hoe je bent geconditioneerd met de links- of rechtsom beweging om je vieze papier in de pot te gooien! Oei, weer vergeten...na ja, volgende keer beter-

Eerst even wennen aan de warme dikke deken(30 graden), Frappe =ijskoffie...strong...en dan zondag echt vertrekken. De 1e Griekse salade achter de kiezen, en op naar de eilanden, die als puisten boven de zeespiegel opdoemen.

Ik krijg visioenen van dolfijnen die speciaal voor ons hun speelsheid en spiritualiteit tonen.

Sterk aan denken, sterk aan denken, ....ohm....ohm....ohm.....dan komen ze vanzelf.

(wie zei dat als je sterk aan iets denkt dat het dan naar je toe komt?)

Alle Dalai Lama`s, Yogisten (lekker hoor die griekse yoghurt) en Char(latan)s ten spijt, we hebben ze niet gezien. Iedereen behalve....juist.

Next time Flipper, be there !!

Er zijn mensen die een eiland kunnen kopen,meestal ...........magnaten( vul naar behoefte in op de stippellijn)

Onassis kocht Scorpios, en jawel, wij daar voor anker. Met een lijn aan een rotsblok (wat zou hem dat gekost hebben?) en dan lekker zwemmen in Onassis baai! Neenee, geen wc-papier doorspoelen nu...alleen je uit ouzoen olijfolie samengestelde secretie mag er door, hup, zo de baai in. .........

Rondtrekkende bootjemensen hebben een nieuwe naam: yachties. Klinkt als: yuppies.

Wij zijn samen met onze lieve vrienden de rentals.

Weekje luieren, visjes kunnen we kopen, terwijl de echte yachtie hem zelf vangt. En ja, soms op primitieve wijze. Bamboe hengeltje, beetje brood, hoppa, daar is de lunch!

Heerlijk leven zo. Beetje van alles wat. Lezen, eten, zonnen, zwemmen, drinken, eten(2), fotograferen, kijken, eten(3) veel drinken(water he!) , slapen, en de volgende dag zelfde volgorde maar dan een stukje verderop. :)

Ultiem genieten tot s`a vonds laat.

Bezocht zijn: lieflijk Sivota, heet Kalamos, mooi Vathi, en 2x Lefkas Marina (1e en laatste dag)

Terugkeer? Zeker weten.

Met eigen boot, de Firecrest, en dan ons visje zelf vangen. En zwemmen met dolfijnen. Niet in een bassin, nee, in het wild. Eén met de natuur. Net als echte yachties.

Eerst nog beetje dagdromen.

Dit was in ieder geval een dikke krent uit de pap!

Voorpret

2 reizen in de planning!

Eerst een zeilvakantieweek in Griekse wateren. Startpunt Levkas, vertrek: 23 mei

Een sprong van een half jaar brengt ons op 20 november naar Brisbane.au.

..en daar gaan we pas weg op 29 december, yes we can!

Crisis? Waar?

Cool

Heden verleden toekomst

Leven is reizen. Je komt op de wereld en je reis is al begonnen.

Levenspaden, wegen, jaren.

Spectaculair wanneer je zelf kunt lopen, fietsen, zwemmen, klimmen.

Interessant als je leert, elke dag weer.

Vallen en opstaan, daar word je sterk van.

Van winnen en verliezen ook.

Ruiken, zien, voelen, beleven, ervaren....

zo

en nu een broodje pindakaas.