De titel zegt het al, ik ben weer in Pietlutten-nederland.
Dat is de eerste gedachte die in me opkomt nadat ik zoveel tegenstellingen heb gezien en
meegemaakt.
We leven in een land met vrijwel uitsluitend luxe problemen.
De wc druk je hier zo door -met drinkwater-, soms gaat het zelfs al automatisch als je je een kwartslag
draait!
En wat je doorspoelt verdwijnt uit zicht en reukvermogen.
We drukken op knoppenom dingen in werking te zetten,en hoevendaar vaak niet eens voor op te
staan.
We hebben bomvolle winkels en klagen wanneer er iets minder voorraad aanwezig is. Of even moeten wachten bij
de kassa.
'Kan er een kassa bij, we staan hier al met z`n 3-en'!? grom-grom-grom
Het land waar bladblazers worden aangeprezen, mierenvolkeren worden uitgemoord, veedieren opgestapeld in
megastallen.
Eentje ziek, allemaal aan de anti-biotica! 'Gezond' stukje vlees in perfect gesneden lapjes. (niet meer te
ziendat het een dood beest is)
Onze huisdieren krijgen kekke jasjes aan, strikjes in het haar, en bij het eerste kuchje: op naar de
dierendokter.
We voeren gesprekken over onkruid, vieze ramen, ongewassen auto`sen herfstbladeren op het spoor.
Of over het spoor zelf, wachttijden bij de tandarts, files en het weer.
En ja, de buitenboel moet toch nodig weer geschilderd worden. (hier en daar is een blusje af...)
We hebben een klein land maarwillen allesveeeeeeeeel groter, comfortabeleren het liefst alle oneffenheden
verstopt,
onzichtbaar, want alles moet netjes.
En schoon, vooral schoon.
Gemekker over hoe vies huishouddoekjes , toetsenborden en deurkrukken wel niet zijn!
Met je handen eten? Nou ja zeg! En dan ook nog met z`n vijven uit dezelfde schaal? Dat kan toch niet waar
zijn?
Vies vies vies!
Nee, dan onze methode, 100% uitroeien van huishoudbacteriën, dat is pas echt goed. En gezond. Zo lopen wij
niks op.
Zo maken wij tenminste amper gebruik van de gezondheidszorg, en dusis het toch wel erg verstandig en slim zoals wij dat doen...
Maar niets is minder waar...onze gezondheidszorg draait op volle toeren.
We lopen van alles op, alleen heet het anders.
We verzekeren ons suf voor elk gevaar dat heel misschien op ons pad komt, willen meer meer meer, en noemen dat
beschaving en welvaart.
En als wij ons nergens meer tegen kunnen verzekeren, dan moet de overheid de oneffenheden in het leven glad
strijken.
En maar ontevreden zijn.
Vooral met ouder worden, dat mag niet. Anti-aging is de leus. (eigenlijk ben je dan tegen jezelf,
toch?)
En als we dan veel ouderen hebben weten we niet waar we ermeeheen moeten.
Dan zijn zij weer het probleem, zoals ookonze exotische medelanders, zij zijn het probleem, niet
wij..
En als na al die ontevredenheidhet gezicht op stand azijnzuur is gaan staan, en na de mondhoeken de rest ook
is gaan hangen,
dan loop je binnen bij de strak-trek-dokteren diemaakt je weer blij. En zichzelf rijk. (...schop hem naar Artsen zonder grenzen!)
Vaakwordt het ouder worden niet eens meer afgewacht, nee, je moet het vóór zijn. 18 jaar, een spuitje of een
knipje hier en daar,
bobbeltjes, adertjes, alles moet weg. En dan haal je je creditcard door een sleuf.
Maar owee als ergens in de wereldhuisjes met mensjes en kindertjes wegspoelen omdat wij zoveel hout in onze huizen hebben verwerkt,
(hout komt namelijk van bomen, dat weet ook niet iedereen...)
dan is een inzamelingsaktie teveel van het goede...
We zijn toch niet gek?! We blijven niet geven!
Ik weet het, cynisme , daar word je ook niet vrolijker van.
Het zal ook heus wel wat afnemen, geef me de tijd.
Maar dat het krom is staat vast.
Net als bij bananen.
En ik ben het nu wel even lekker kwijt.
Trouwens , die bananen...die zijn in Afrika veel lekkerder!
